راهنمای کامل تمامی ژانر های سینمایی
با بیش از 90 مثال از فیلم ها و سریال ها
ژانر کمدی
COMEDY
ژانر کمدی با اتفاقاتی تعریف میشود که هدفشان خنداندن است، فرقی نمی‌کند داستان ترسناک، دلهره‌آور یا دیوانه‌کننده باشد. کمدی را میتوان در اکثر فیلم‌ها یافت، اما اگر بیشتر فیلم کمدی باشد، می‌توانید با خیال راحت آن را در این ژانر قرار دهید.
ژانر کمدی نیز مانند باقی ژانر های اصلی، خود شامل چند زیر مجموعه یا ژانر فرعی است که در ادامه به آنها می پردازیم.
اکشن کمدی
کمدی سیاه
کمدی تاریک (یا کمدی سیاه) با استفاده از نگرش ها و رویدادهایی تعریف می شود که معمولاً برای تنظیم موقعیت های طنز به صورت اعتراض گونه به کار می آیند.
اولین بار این شیوه از نگارش را میتوان در ادبیات سمبولیستی و نمایشنامه های آنتوان چخوف مشاهده کرد. هنرمندان از این سبک و این ژانر از کمدی، برای اعتراض به مشکلات اجتماعی بهره بسیاری میبرند. از جمله فیلم های معروف این ژانر زیرمجموعه کمدی میتوان به فیلم های Very Bad Things (1998), Fargo (1996) اشاره کرد.
کمدی رومانتیک
کمدی های رمانتیک (معروف به Rom-Coms) با کمدی ناشی از ناامیدی های رابطه ای که ماهیت صمیمی دارند، تعریف می شوند. این شامل هر ترکیبی از جنسیت یا موقعیت در سراسر طیف جنسی با فیلم هایی است که شامل برخی از بهترین نقل قول های رمانتیکی است که تا کنون نوشته شده است. برخی از بهترین فیلم های وودی آلن ژانر را دوباره تعریف کردند.
بله، وودی آلن، کارگردان و کمدین بزرگ آمریکایی، با فیلم هایی مثل Love and Dead و Annie Hall به این ژانر از کمدی جانی دوباره داد.
از دیگر فیلم های نمونه از این ژانر میتوان به Sleepless in Seattle (1993), How to Lose a Guy in 10 Days (2003) اشاره کرد.
کمدی رفاقتی
یک کمدی رفاقتی حداقل توسط دو نفر تعریف می شود که ما یک سری رویدادهای طنز را دنبال می کنیم. اغلب رابطه (افلاطونی) آنها منبع اصلی کمدی در داستان است.
از نمونه فیلم های این ژانر فرعی کمدی میتوان از Rush Hour (1998), Harold & Kumar Go To White Castle (2003) نام برد.
کمدی جاده ای
کمدی‌های جاده‌ای با موقعیت‌های طنز ناشی از سفر در یک مسیر مشخص تعریف می‌شوند و اغلب مجموعه‌ای از ایستگاه‌ها و شخصیت‌ها را در طول مسیر به نمایش می‌گذارند که قهرمان (ها) را مجبور می‌کند که با عبور از آنها در مسیر خود در جاده‌ها پیش بروند.
بهترین نمونه فیلم از این ژانر فرعی از کمدی فیلم Dumb and Dumber ساخته سال 1994 با بازی بی نظیر جیم کری است.
سکانس به یاد ماندنی از فیلم Dumb and Dumber
نمونه ای برای ژانر فرعی کمدی جاده ای
کمدی اسلپ استیک
کمدی اسلپ استیک با طنز ناشی از حرکت فیزیکی، آسیب یا حس ناامیدی که بدون دیالوگ یا با دیالوگ کم شکل میگیرد ، میباشد.
تنها در خانه، یک مثال خیلی خوب برای کمدی اسلپ استیک است. یعنی اتفاقات خنده داری که باعث تاسف هم هستند، و بیشتر ما به اتفاقات میخندیم تا کلمات و دیالوگ ها.
از بهترین نمونه های این ژانر فرعی از کمدی میتوان به فیلم های The Party (1968), Mouse Hunt (1997) اشاره کرد.
پارودی
من تصمیم گرفته ام که تقلید، جعل و طنز را در کنار یکدیگر قرار دهم زیرا اغلب تصور می شود مترادف یکدیگر هستند، اما حقیقتاً اینطور نیست. یک تقلید مسخره می کند و به طور خاص یک اثر هنری یا مجموعه ای از اثر مرتبط را مورد هدف قرار می دهد. پارودی دقیق تر و محدودتر است.
بنابراین تقلید به منظور مسخره صورت میگیرد، و در مورد هر چیزی میتواند اتفاق بیفتد، در حالیکه در پارودی کمی لحن بی حیا و تند میشود و به موضوعات جزئی تر می پردازد.
از بهترین نمونه فیلم های پارودی میتوان به فیلم های MacGruber (2010), Spaceballs (1987) اشاره کرد.
کلاهبرداری
جعل گسترده تر از تقلید است زیرا کل ژانر یا مجموعه ای از آثار مشابه، اما مجزا را به سخره می گیرد. جایی که پارودی یک اثر هنری یا سرگرمی خاص را هدف قرار می دهد، جعلی ها کل ژانر را هدف قرار می دهند.
کمدی کلاهبرداری شبیه به پارودی پر از حرفها و حرکات مستهجن است، ولی دقیقا قدرتی بیشتر از پارودی دارد و حتی پارودی را در زیرمجموعه خود قرار می دهد. در فیلم های کمدی کلاهبرداری بیشتر مسائل را میتوان مورد انتقاد قرار داد. از معروف ترین فیلم های ژانر کمدی کلاهبرداری میتوان به فیلم های Borat اشاره کرد.
از دیگر فیلم ها میتوان از The Naked Gun (1988), Not Another Teen Movie (2001) نام برد.
ساتیر
در حیطه فیلم‌های طنز، ساتیر ها وسیع‌ترین محدوده را پوشش می دهند، زیرا ایده‌های کلی، رذیلت‌ها، طبیعت انسانی، نهادها یا هر تعداد از مفاهیمی را که لزوماً ارتباط خاصی با اثر هنری دیگری ندارند، به سخره می‌گیرند.